समाचार पो कतै आउँदै छ कि भनेर एफ एम रेडियोको कान बटार्दै के थिएँ, नारायण गोपालको "यो सम्झिने मन छ, म बिर्सुं कसोरी....." गीतले कोठा गुञ्जायमान भयो । " हिन्दी, अंग्रेजी, पप र र्याप गीत सुनाउनु नै गौरव सम्झने एफ एमहरु मध्ये कुन चाहिंले यो सुमधुर गीत बजाएछ ! कतिपय एफ एममा साहित्यिक कार्यक्रम प्रसारण गरिन्छन् , तिनै कार्यक्रममा यो गीतले ठाउँ पायो होला; हुन सक्छ कसैका जीवनका कथालाई प्रस्तोता रोइहालुँला झैं गर्दै प्रस्तुत गर्दै होलान् अनि सन्दर्भ मिलेर यो गीत बजाइएको होला । " यति सोचिसकेकीमात्र के थिएँ, नारायण गोपालको सुरिलो स्वरलाई होच्याउँदै एउटा कर्कश स्वर रेडियोको स्पीकरबाट निस्कियो -- " या ! या! या! आइ रिमेम्बर यु, हाउ हाउ क्यान आइ फर्गेट ...." हरे शिव यो पनि रिमिक्स गीत पो रहेछ, आफैं आफ्नै पुस्तालाई धिक्कार्दै मैले रेडियो बन्द गरिदिएँ ।
समय कटाउने अर्को माध्यम टेलिभिजन खोलें मैले । नेपाली च्यानलमा सुन्दर नेपाली षोडशीहरु नाचिरहेकाथिए । " हिमालको काखमा छ , सानो मेरो गाउँ, पर्वतकी छोरी हुँ म पार्वती हो नाउँ ..." भन्दै नाचिरहेका ती हिमालको काखमा घर भएका पर्वतका छोरी पार्वतीहरुको पहिरन भने जेनिफर, ब्रिटिनी र मल्लिकाहरुको भन्दा कम थिएन । लगाउन त चौबन्दी चोलो र फरिया नै लगाएका थिए तिनले तर बाहुला साहुला नभएको एकबित्ते चोलो अनि घुँडाभन्दा निकै माथिका फरिया!! मलाई भनन्न रिंगटा लागेजस्तो भयो, भाउन्न भयो, यस्तो म्युजिक भिडियोलाई बनाउने, तिनमा खेल्ने अनि तिनलाई प्रशारण गर्नेहरुको निर्लज्जता देखेर !
टि भीमा दर्शकसँग फोनमा कुरा गर्ने कार्यक्रममा दिइएको रहेछ त्यो गीत ! पढेलेखेका भएकाले होला, कहिकेकाहीं ति प्रश्तोता निकै गहकिला कुरा गर्छन् । तर नेपाङ्ग्रेजी बोल्नुलाई नै अर्वाचिन सभ्यतामान्ने आजको पुस्ताको सोचाइबाट फरक उनीपनि छैनन् । त्यसैले त अस्ति एकदिन "जननी जन्मभूमीश्च स्वर्गादपी गरियसी" लाई नेपालीमा उल्था गर्नुपर्दा आमा र मातृभूमी हुन् स्वर्ग भन्दा पनि ठूला भन्नुको साटो जे पायो उही भनेर टारेका थिए यिनले । नेपाली साहित्य मनपराउनु अनि संस्कृत शब्दहरुका अर्थ जान्नुलाई पाखेपनको नाम दिने हाम्रो पुस्ताबाट अरु आशपनि के नै गर्न सकिन्छ र!
मैले हेर्दै गरेको त्यो कार्यक्रममा पनि कुरा रिमिक्स गीतकै बारेमा हुँदै रछ! " रिमिक्स सङ्गहरु कस्तो लाग्छ तपाईंलाई ?" "एकदम राम्रो लाग्छ, यसबाट हाम्रा पुराना गीतहरु फेरि सुन्न पाइन्छ नि, नयाँ स्टाइलमा बिर्सिसकेको गीतहरुलाई रिमेम्बर गर्न सकिन्छ" प्रस्तोताको प्रश्नमा दर्शकले यस्तो उत्तर दिए ! बीचबीचमा बज्ने ताल न सुरको र्यापले पुराना, आदरणिय गायक, गायिका , गीतकार र संगीतकारको अपमान गरिरहेको हुन्छ भन्ने तर्फ यी दर्शकको ध्यानै गएनछ । कतिपय गायकले पुराना गायकका गीतहरु पुन: आफूले गाएका छन्, मूल गायक, गीतकार र संगीतकारहरुको पनि नाम उल्लेख गरेर सम्मान पनि गरेका छन् अनि गीतको सुर ताल, लय र सङ्गीतमा कुनै फेरबदल पनि ल्याउँदैनन् , त्यस्तो पो बरु राम्रो हुन्छ , स्रष्टाको पनि सम्मान हुन्छ ।
उत्तर दिने दर्शकको रोजाइमा अर्को उत्ताउलो रिमिक्स गीत प्रस्तुत हुन थाल्यो, च्यानल बदल्न के आँटेकी थिएँ मेरो भाइ दौडंदै आयो, " वाओ! मेरो फेवरेट सङ्ग, च्यानल चेन्ज नगर है " उ टेलिभिजन सेट अगाडी पलेंटी कसेर बस्यो । मैले थपक्क रिमोट राखिदिंएँ र अर्को कोठातिर लागें समय कटाउने राम्रो माध्यमको खोजीमा !!
समय कटाउने अर्को माध्यम टेलिभिजन खोलें मैले । नेपाली च्यानलमा सुन्दर नेपाली षोडशीहरु नाचिरहेकाथिए । " हिमालको काखमा छ , सानो मेरो गाउँ, पर्वतकी छोरी हुँ म पार्वती हो नाउँ ..." भन्दै नाचिरहेका ती हिमालको काखमा घर भएका पर्वतका छोरी पार्वतीहरुको पहिरन भने जेनिफर, ब्रिटिनी र मल्लिकाहरुको भन्दा कम थिएन । लगाउन त चौबन्दी चोलो र फरिया नै लगाएका थिए तिनले तर बाहुला साहुला नभएको एकबित्ते चोलो अनि घुँडाभन्दा निकै माथिका फरिया!! मलाई भनन्न रिंगटा लागेजस्तो भयो, भाउन्न भयो, यस्तो म्युजिक भिडियोलाई बनाउने, तिनमा खेल्ने अनि तिनलाई प्रशारण गर्नेहरुको निर्लज्जता देखेर !
टि भीमा दर्शकसँग फोनमा कुरा गर्ने कार्यक्रममा दिइएको रहेछ त्यो गीत ! पढेलेखेका भएकाले होला, कहिकेकाहीं ति प्रश्तोता निकै गहकिला कुरा गर्छन् । तर नेपाङ्ग्रेजी बोल्नुलाई नै अर्वाचिन सभ्यतामान्ने आजको पुस्ताको सोचाइबाट फरक उनीपनि छैनन् । त्यसैले त अस्ति एकदिन "जननी जन्मभूमीश्च स्वर्गादपी गरियसी" लाई नेपालीमा उल्था गर्नुपर्दा आमा र मातृभूमी हुन् स्वर्ग भन्दा पनि ठूला भन्नुको साटो जे पायो उही भनेर टारेका थिए यिनले । नेपाली साहित्य मनपराउनु अनि संस्कृत शब्दहरुका अर्थ जान्नुलाई पाखेपनको नाम दिने हाम्रो पुस्ताबाट अरु आशपनि के नै गर्न सकिन्छ र!
मैले हेर्दै गरेको त्यो कार्यक्रममा पनि कुरा रिमिक्स गीतकै बारेमा हुँदै रछ! " रिमिक्स सङ्गहरु कस्तो लाग्छ तपाईंलाई ?" "एकदम राम्रो लाग्छ, यसबाट हाम्रा पुराना गीतहरु फेरि सुन्न पाइन्छ नि, नयाँ स्टाइलमा बिर्सिसकेको गीतहरुलाई रिमेम्बर गर्न सकिन्छ" प्रस्तोताको प्रश्नमा दर्शकले यस्तो उत्तर दिए ! बीचबीचमा बज्ने ताल न सुरको र्यापले पुराना, आदरणिय गायक, गायिका , गीतकार र संगीतकारको अपमान गरिरहेको हुन्छ भन्ने तर्फ यी दर्शकको ध्यानै गएनछ । कतिपय गायकले पुराना गायकका गीतहरु पुन: आफूले गाएका छन्, मूल गायक, गीतकार र संगीतकारहरुको पनि नाम उल्लेख गरेर सम्मान पनि गरेका छन् अनि गीतको सुर ताल, लय र सङ्गीतमा कुनै फेरबदल पनि ल्याउँदैनन् , त्यस्तो पो बरु राम्रो हुन्छ , स्रष्टाको पनि सम्मान हुन्छ ।
उत्तर दिने दर्शकको रोजाइमा अर्को उत्ताउलो रिमिक्स गीत प्रस्तुत हुन थाल्यो, च्यानल बदल्न के आँटेकी थिएँ मेरो भाइ दौडंदै आयो, " वाओ! मेरो फेवरेट सङ्ग, च्यानल चेन्ज नगर है " उ टेलिभिजन सेट अगाडी पलेंटी कसेर बस्यो । मैले थपक्क रिमोट राखिदिंएँ र अर्को कोठातिर लागें समय कटाउने राम्रो माध्यमको खोजीमा !!
"Khushi ko simai vayena"
ReplyDeleteHamile Nepali pan chhodnu hunna. tesmai naulo pana lyaaunu chhuttai kuro ho ani bikaash garnu parchha, pariwartan ramro ho tara hamro aafno pana chhodnu hunna.
mero ni yehi bichar ho.
Akash